ŞÜKRÜ ÖZYILDIZ: AŞK OYUNLARININ HİÇ BİRİNDE YOKUM

    Nasıl bir çocuktunuz?  Olması gerektiği gibi bir çocuktum. Mahallede arkadaşlarımla top oynar, sürekli düşerek bir taraflarımı yaralardım. Kan revan içinde eve gelirdim, dışarıda hasta olurdum. Oyun oynama konusunda oldukça inatçıydım. ‘Eve gel’ derlerdi ama ben inat eder gitmezdim. Benim de çocukluğum herkesin nasıl geçtiyse öyle geçti. En sevdiğiniz çizgi film karakteri ya da çizgi film nedir? Dönem dönem izleyip de sevdiğim çizgi filmler vardı. Power Rangers, Tsubasa gibi… Günümüzde de iyi animasyonlar var. Örneğin Karlar Ülkesi, Buz Devri, Doğal Kahramanlar, Canavarlar Üniversitesi sayılabilir. Sanırım hayvanların konuştuğu animasyonlar daha güzel oluyor. Doğum yeriniz İzmir’le ilgili en çok neyi seviyorsunuz?  İzmir’in havasını, insanını seviyorum. İstanbul’da da görüştüğüm, ‘canım ciğerim’ dediğim insanlar hep İzmirli. Ünlü olmaktan rahatsız olduğunuz noktalar var mı?  Hâlâ ‘ben ünlüyüm’ kafasında değilim. Normal, herhangi bir insan gibi yaşamaya devam ediyorum. Öyle de yapmam gerekiyor sanırım. İstanbul’daki hayatınızdan biraz bahsedebilir misiniz?  Biraz kaybolduğumu hissediyorum. Sürekli setteyim, hep bir iş, güç hali. Set yoksa trafikle uğraşıyorum. Trafikten nefret ediyorum ama sahilde yürümeyi çok severim. Gizli bir yeteneğiniz var mı?  Bu aralar davul perkisyona sardım. Onun dışında ney eğitimi alıyorum ama bunlara zaman ayırmak gerçekten çok zor. Dersler de bir şekilde meditasyon oluyor bana. Kolay bir insan mısınız?  Bunu şöyle açıklayabilirim; insan sarraflığım var. Birinin gözünün içine baktığımda az, çok anlayabiliyorum nasıl biri olduğunu. Güzel enerjisini hissettiğim insana karşı daha kolay bir insanım. Zamanınız olunca en çok nereye seyahat etmeyi seviyorsunuz?  Bir yere gidecek olsam, Buenos Aires derdim. Yani uzak, kimsenin olmadığı bir yer tercih ederdim. Güney Amerika, Avustralya gibi yerleri de merak ediyorum. Ailenize düşkün müsünüz?  Kardeşime çok düşkünümdür. Birbirimize çok yakınız. Eve iş getirir misiniz? Tabii ki… Oyunculukta ister istemez rolünüzü düşünürken buluyorsunuz kendinizi. Bu böyle olmazsa, ortaya düzgün bir iş de çıkaramazsınız. Kendinize güvenir misiniz?  Evet; güvenirim! Sizin için jön diyorlar. Kendinizi bu unvana yakın hissediyor musunuz?  Bu sadece toplum tarafından bana verilen bir sıfat. Kendimi kasmıyorum, bunu normal karşılıyorum.