Oyunculukla ilgili yapabileceğiniz en uç şey nedir?
Bilmiyorum… Uçlarımı ben de merak ediyorum. Oyunculuk; ‘Bunu da yaptım bitti. En ucu, en ötesi buydu’ diyebileceğiniz bir meslek değil. Sürekli kendinizi geliştirmek durumundasınız. Zaman geçiyor ve hiç tahmin etmediğiniz şeyleri öğrenirken buluyorsunuz kendinizi. En eğlenceli tarafı da bu galiba. Hem oyunculuk tekniği olarak, hem de rolünüzün gerektirdiği işler olarak. Şubat dizisinde ateş çeviriyordum mesela. Öyle bir rol oynamasaydım hayatım boyunca böyle bir deneyim asla yaşayamazdım.
Genç bir oyuncu olarak hatırı sayılır miktarda rolünüz oldu. Bu durum şans eseri mi oluştu yoksa bunun için yoğun çabalarınız oldu mu?
Şansım da yaver gitti tabii ki ama ben çok çalıştım. Okul zamanından beri hep bir yerlerde oynuyordum; tiyatroda asistanlık yapıyordum. Teknik donanımın yanında bu meslek, en çok tecrübeyle pişebileceğiniz bir meslek. Ben de elimden geldiğince her fırsatı değerlendirmeye çalıştım ve tabii ki hâlâ çalışıyorum.
Magazin haberlerinde sizi pek göremiyoruz. Neden?
Yaptığım işler dışında basında haberlerimi okumaktan hoşlanmıyorum. Ona göre yerlere gidiyorum ya da gitmiyorum. Kendi mahallemde çok mutluyum ben.
2009 yılında Bornova Bornova filmiyle 46. Altın Portakal Film Festivali’nde En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Ödülü’nü kazandınız. Genç yaşta böyle bir ödül kazanmak size neler hissettirdi?
Ödül, gerçekten çok gurur verici ve çok motive edici. Ancak ödüllere çok takılmamak gerektiğini de düşünüyorum. Bir işi ödül almak kaygısıyla yapamazsınız zaten. O işe harcayacağınız enerji bölünür. Ödül size birilerinin; ‘Yaptığın işi sevdik, devam et’ demesi oluyor. Hele bir de bunu diyenler çocukluğunuzdan beri performanslarını bayıla bayıla izlediğiniz oyuncular, filmlerini çok sevdiğiniz yönetmenler olunca tadından yenmiyor. (Gülüyor) Çok büyük bir motivasyon yani.
Konservatuarda keman ve piyano eğitimi almışsınız. Çalmaya devam ediyor musunuz?
Evimde bir piyanom var, zaman zaman başına geçip az da olsa çalıyorum. Bir, iki minik bestem de var. Müzikle uğraşmak gerçekten çok rahatlatıcı… İlerletmek istiyorum ama henüz o konuya çok yoğunlaşamadım.
DAMLA SÖNMEZ HAKKINDA MERAK EDİLENLER
Oyunculukla ilgili yapabileceğiniz en uç şey nedir?
Bilmiyorum… Uçlarımı ben de merak ediyorum. Oyunculuk; ‘Bunu da yaptım bitti. En ucu, en ötesi buydu’ diyebileceğiniz bir meslek değil. Sürekli kendinizi geliştirmek durumundasınız. Zaman geçiyor ve hiç tahmin etmediğiniz şeyleri öğrenirken buluyorsunuz kendinizi. En eğlenceli tarafı da bu galiba. Hem oyunculuk tekniği olarak, hem de rolünüzün gerektirdiği işler olarak. Şubat dizisinde ateş çeviriyordum mesela. Öyle bir rol oynamasaydım hayatım boyunca böyle bir deneyim asla yaşayamazdım.
Genç bir oyuncu olarak hatırı sayılır miktarda rolünüz oldu. Bu durum şans eseri mi oluştu yoksa bunun için yoğun çabalarınız oldu mu?
Şansım da yaver gitti tabii ki ama ben çok çalıştım. Okul zamanından beri hep bir yerlerde oynuyordum; tiyatroda asistanlık yapıyordum. Teknik donanımın yanında bu meslek, en çok tecrübeyle pişebileceğiniz bir meslek. Ben de elimden geldiğince her fırsatı değerlendirmeye çalıştım ve tabii ki hâlâ çalışıyorum.
Magazin haberlerinde sizi pek göremiyoruz. Neden?
Yaptığım işler dışında basında haberlerimi okumaktan hoşlanmıyorum. Ona göre yerlere gidiyorum ya da gitmiyorum. Kendi mahallemde çok mutluyum ben.
2009 yılında Bornova Bornova filmiyle 46. Altın Portakal Film Festivali’nde En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Ödülü’nü kazandınız. Genç yaşta böyle bir ödül kazanmak size neler hissettirdi?
Ödül, gerçekten çok gurur verici ve çok motive edici. Ancak ödüllere çok takılmamak gerektiğini de düşünüyorum. Bir işi ödül almak kaygısıyla yapamazsınız zaten. O işe harcayacağınız enerji bölünür. Ödül size birilerinin; ‘Yaptığın işi sevdik, devam et’ demesi oluyor. Hele bir de bunu diyenler çocukluğunuzdan beri performanslarını bayıla bayıla izlediğiniz oyuncular, filmlerini çok sevdiğiniz yönetmenler olunca tadından yenmiyor. (Gülüyor) Çok büyük bir motivasyon yani.
Konservatuarda keman ve piyano eğitimi almışsınız. Çalmaya devam ediyor musunuz?
Evimde bir piyanom var, zaman zaman başına geçip az da olsa çalıyorum. Bir, iki minik bestem de var. Müzikle uğraşmak gerçekten çok rahatlatıcı… İlerletmek istiyorum ama henüz o konuya çok yoğunlaşamadım.