soyunan arkadaşlarımızın yanında arkamızı dönüyoruz. Uzman psikologlara göre, aslında utanç daha çocukken öğrenilen bir davranış biçimi… Eşimizin yanında soyunamamamızın nedenlerinden biri ise çıplaklığın bizlere çevremizdekiler tarafından tu kaka ve mahrem olarak sunulması… Dünyaya geldiğimizde bembeyaz bir kâğıt gibi olduğumuza göre, ailemizin ve çevremizin üzerimize yaptıkları karalamalar bizlere korkunun ve ayıbın varlığını öğretiyor. Uzmanlara göre, daha beş yaşında diğer insanların bizim hakkımızda yaptığı yorumları ve yargılamaları anlamaya başlıyoruz. Yedisine geldiğimizde ise vücudumuzda memnun olmadığımız yerlerin ayrımında olmaya ve o yaştan itibaren kapanma ihtiyacı hissetmeye başlıyoruz. Hele üstelik ebeveynlerimiz bize ne olursa olsun çok güzel olduğumuzu söylemedilerse, vah eşimizin haline!